Velik je broj onih koji su se u Resniku bavili ili se još uvek bave golubarstvom. O njima bi se mogla napisati i posebna knjiga. Počeci se vezuju za prvu polovinu 20. veka. Nije bilo organizovanog takmičenja kao sada, niti su golubari dobijali pehare i nagrade; to je, jednostavno, bilo pitanje komšijskog prestiža. Pored visokoletača gajili su i lepezane koji su se šepurili svojim raskošnim repovima.

Posle oslobođenja (1945) nekoliko momaka Resničana nastavilo je tradiciju gajenja golubova. Kad je osnovan Savez srpskih visokoletača, radi sticanja prava takmičenja resnički odgajivači su se učlanili u Savez i registrovali se. Odmah zatim uključili su se u takmičenja, što im je donelo zapažene rezultate, ali i brojne nagrade, pehare i priznanja. Sve ovo je uticalo na to da su mnogi dečaci počeli da se sve aktivnije uključuju u golubarstvo. Osnivaju se i nova društva, svako ima po nekoliko članova, broj golubova je promenljiv, ali postaje sve veći. Novoosvojenih nagrada i pehara je sve više, a uvedene su i rejting liste kako bi se znalo ko je najbolji.

Prvo udruženje golubara (Udruženje golubara broj 10) osnovano je 10. aprila 1966. godine, i to na inicijativu deset članova koji su činili njegov sastav: Milivoje Stojanović (predsednik), Zlatomir Jeremić (blagajnik), Petar Jovanović (sekretar) i članovi osnivačke skupštine: Miloš Stojanović, Miodrag Stojanović, Ljubinko Lazarević, Živan Živojinović, Velibor Nedeljković, Milovan Jovanović Buga i Milija Lazarević.

Naše društvo je sarađivalo sa ostalim društvima na teritoriji Beograda, kao i sa ostalim društvima na teritoriji Srbije.

Svi odgajivači golubova imali su svoje članske karte, a bili su prepoznativi po brojevima alki koje su stavljane golubovima.

Redovno su plaćali članarinu, sastanci su održavani svake subote, a na kraju kalendarske godine štampani su izveštaji o poslovanju. Takođe, bila je praksa da se svake godine, uz podršku svih članova udruženja, održava i banket na kome su, pored golubara, učestvovali i prijatelji iz udruženja golubara u okruženju, kao i brojni gosti koji su sa zadovoljstvom dolazili na bankete, a odlazili puni lepih utisaka.

U međuvremenu, kako je broj odgajivača golubova postajao sve veći, dolazi do osnivanja novog udruženja koje je registrovano kao „Udruženje broj 165“, a koje je nastalo od članova koji su bili i u udruženju broj 10: Milan Vujadinović (predsednik), Stanko Vujadinović (sekretar) i članovi: Branko Jananović, Nikola Ivanović, Dragan Lazarević, Branko Radovanović, Ljubiša Živojinović, Bojan Živojinović, Zoran Živojinović i Dragan Nikodijević.

Ovo društvo svake godine učestvuje na lokalnom, opštinskom i republičkom takmičenju.

S obzirom na to da se broj odgajivača golubova naglo povećavao, kako u Beogradu, tako i u Srbiji, pa i u Resniku, to je 2007. godine osnovano i treće društvo odgajivača golubova „Visokoletači“, i to pod brojem 43, u okviru Golubarskog saveza Srbije, da bi kasnije to društvo preraslo u Udruženje broj 10, u čijem sastavu su: Zlatibor Nedeljković, Milija Marković, Dejan Matić, Dragan Radojičić, Slobodan Radojković, Slobodan Milovanović i Zoran Milovanović. U okviru ovog udruženja je i ogranak SS u čijem sastavu su: Milutin Milojević, Mita Lukić, Zicko Radojević, Dragan Nedeljković, Dragan Ivanović, Milan Savić, Dragiša Marković i Milan Marković.

Ovo udruženje je, takođe, oformilo Sekciju pod nazivom „Podmladak“ kako bi omogućilo i golubarima ispod 18 godina da se bave ovim lepim i veoma popularnim sportom. I ovo udruženje takođe učestvuje u lokalnim, opštinskim i republičkim takmičenjima, gde imaju veoma zapažene rezultate, što potvrđuje i veoma veliki broj pehara u vitrinama ljudi koji se bave ovom vrstom sporta.

Udruženje ima ukupno 22 člana; njihovi sastanci se održavaju redovno; takođe se pod nose izveštaji o radu i donose planovi, aktivno se druže i razmenjuju mišljenja, kako u lokalnom, tako i sa golubarima na opštinskom nivou, a i sa golubarima iz cele Srbije. Sva udruženja imaju svoj katalog ili, bolje reći, imaju knjižicu svih udruženja na teritoriji Srbije koja sadrži: broj udruženja, ime, prezime i broj telefona, kao i mesto osnivanja, što je veoma dobro u slučajevima kada se golubovi izgube, zalutaju, a uhvati ih neko ko se takođe bavi gajenjem srpskih visokoletača.