„…Mnoga današnja sela u okolini Beograda nisu od svog postanka na istom mestu, sva su se ‘pomeštala’ s jednog mesta na drugo, neka su se pomeštala ranije, a najviše 1813. godine, kada su se stanovnici vraćali iz zbegova… Neka su izmeštana posle 1813. godine. To se vidi po ‘selištima’ i ‘zbegovima’ kojih ima gotovo uza svako selo“ (Dr Jovan Cvijić, Srpski etnografski zbornik, knj. 1, Beograd 1903, str. 973).

Tako je bilo i sa Resnikom, jer su i njegovi najstariji stanovnici, pri izboru mesta življenja, koristili pogodnosti geografskog položaja i povoljnije uslove za život ljudi.

U odnosu na broj domaćinstava i broj stanovnika u Opštini Rakovica, resnički atar je dosta prostran.

Resnik je okružen sa istoka delom atara sela Jajinci (Jelezovačkom padinom) i sela Rakovica do Pinosave, sa zapada Plandištem do atara sela Kneževca i Rušnja, sa severne strane Manastirskim zabranom i Straževicom do atara Kneževca, a sa juga od Babinog groba do atara Rušnja.

Po osnovnim reljefnim crtama, resnički atar spada u pobrđe sa terenom ispresecanim jarugama; najviša nadmorska visina je u Podavali i brdo Straževica, a najniža u livadama Krečane u donjem nizvodnom toku Topčiderske reke.

Ceo teren ima više blagih kosa, padina, grebena, pa je lako pristupačan i pogodan za obradu u poljoprivredi, voćarstvu, vinogradarstvu… Centar sela ili, preciznije, stari centar sela, nalazio se oko glavnog seoskog puta, između gornjeg i donjeg kraja, i zahvata deo sela gde su nekada bili vodenica, stara česma, turski han, prostor gde su nekada organizovani vašari u porti i održavani razni skupovi…

Danas se tu, u neposrednoj blizini, nalaze dom kulture i mesna zajednica, benzinska pumpa, kafana „Šumadinac“ (vlasništvo familije Lazarević), romsko naselje, stara škola (u kojoj je sada vrtić)…

Selo Resnik se pretežno naseljava na povećem brdu koje se proteže od Straževice ka Avali odakle i počinje talasanje prema Šumadiji. U odnosu na stari centar i središte Resnika, u novije vreme Resnik se sve više širi na sve strane, a najviše prema Rakovičkom potoku i železničkoj pruzi Beograd – Mala Krsna, kao i prema Topčiderskoj reci i pruzi Beograd – Niš. Nadmorska visina sela je između 95 i 209 metara, i proteže se između 20°26’56“ istočne geografske dužine i 44°42’47“ severne geografske širine. Površina atara iznosi oko 1620 hektara od čega je oko polovina obradiva. Udaljeno je od Beograda oko 13 kilometara ili oko dva i po sata hoda. Resnik je u sastavu Gradske opštine Rakovica, jedne od sedamnaest beogradskih opština.

Resnik je najjužnija urbana tačka užeg dela Beograda i najsevernije ruralno naselje Šumadije, a sačinjavaju ga sledeći naseljeni delovi: Sunčani breg, Straževica, Patin Majdan, Železnička stanica, Brestovi, stari Resnik i novo urbano naselje Avala grad. Naselja koja u sadašnje vreme okružuju Resnik su: Kijevo, Kneževac, Rakovica, odnosno Miljakovac i Miljakovac tri, Jajinci, selo Rakovica, Pinosava i Rušanj.

Resnik je poznat i po veštačkom jezeru neobičnog imena Pariguz. Iza naselja, ka Avali, i oko urbanog dela naselja nalaze se njive, livade i izvori pijaće vode. Kroz atar Resnika protiče Topčiderska reka i nekoliko njenih pritoka: potok Pariguz, potoci Sikiljevac i Kadinac, Manastirski i Rakovički potok.